Czym jest zaburzenie Blackheart Dowiedz się o niedoborze wapnia w selerze
Seler jest członkiem rodziny Umbelliferae, wśród których innymi członkami są marchew, koper włoski, natka pietruszki i koperek. Najczęściej jest uprawiany ze względu na chrupiące, lekko słone łodygi, ale korzenie selera i liście są również wykorzystywane do przygotowywania posiłków. Seler najlepiej rośnie na żyznej, dobrze przepuszczalnej glebie z dużą ilością materii organicznej.
Przy małym systemie korzeniowym seler jest nieefektywnym źródłem pożywienia, dlatego niezbędna jest dodatkowa materia organiczna. Ta niezdolność do skutecznego wchłaniania składników odżywczych jest przyczyną zaburzenia serca selera naciowego, będącego wynikiem niedoboru wapnia w selerze. Absorpcja wapnia jest niezbędna do rozwoju komórek.
Niedobór czarnego serca selera przedstawia się jako przebarwienie delikatnych młodych liści w centrum rośliny. Te dotknięte liście stają się czarne i umierają. Blackheart jest również powszechny w innych warzywach, takich jak:
- Sałata
- Endywia
- Radicchio
- szpinak
- Karczoch
Znany jest jako oparzenie szczytowe, gdy występuje wśród tych warzyw, i jak sama nazwa wskazuje, przejawia się jako lekkie do ciemnobrązowe zmiany i martwica wzdłuż krawędzi i końcówek nowych liści rozwijających się we wnętrzu warzywa.
Ten niedobór wapnia w selerze występuje w lipcu i sierpniu, kiedy warunki środowiskowe są najbardziej optymalne, a wzrost roślin osiąga szczyt. Niedobory wapnia niekoniecznie są związane z poziomem wapnia w glebie. Mogą być po prostu produktem ubocznym warunków sprzyjających szybkiemu wzrostowi, takich jak ciepłe temperatury i wysokie nawożenie.
Jak leczyć niedobór selera naciowego
Aby zwalczyć czarne serce w selerze, przed sadzeniem pracuj w 2-4 calach dobrze zgniłego obornika, kompostu organicznego i kompletnego nawozu (16-16-8) w tempie 2 funtów. na 100 stóp kwadratowych. Wykop mieszaninę w glebie ogrodowej na głębokość 6-8 cali.
Dobre nawadnianie ma również zasadnicze znaczenie dla kwitnących roślin selera. Konsekwentne nawadnianie zapobiega stresowi na roślinach i pozwala systemowi korzeni niższej wchłaniającej składniki odżywcze lepiej zwiększyć spożycie wapnia. Seler potrzebuje co najmniej 1-2 cali wody, zarówno z nawadniania, jak i opadów deszczu, co tydzień w sezonie wegetacyjnym. Stres wodny spowoduje również, że łodygi selera staną się sztywne. Regularne podlewanie będzie promowało ostre, delikatne łodygi. System nawadniania kropelkowego jest jedną z najbardziej wydajnych metod podlewania upraw selera.
Oprócz początkowego nawozu stosowanego podczas sadzenia seler będzie korzystał z dodatkowego nawozu. Zastosuj opatrunek boczny kompletnego nawozu w ilości 2 funtów na 100 stóp kwadratowych.
