Informacje o hiacyntach pustynnych - dowiedz się o uprawie hiacyntów pustynnych

Hiacynt pustynny kwitnie w klimacie, który otrzymuje zaledwie 20 cm (8 cali) wody rocznie, zwykle w miesiącach zimowych. Gleba jest zazwyczaj piaszczysta i słona. Ponieważ pustynny hiacynt nie jest w stanie syntetyzować chlorofilu, roślina nie ma zielonych części, a kwiat rozciąga się z jednej, białawej łodygi.

Roślina przeżywa, wysysając wodę i składniki odżywcze z krzewów solnych i innych roślin pustynnych, przez cienki korzeń wystający z podziemnej bulwy. Korzeń może rozciągać się na inne rośliny w odległości kilku stóp (lub metrów).

Hiacynt pustynny występuje na wielu pustyniach na świecie, w tym na pustyni Negew w Izraelu, pustyni Taklamakan w północno-zachodnich Chinach, na wybrzeżu Zatoki Arabskiej oraz w suchych regionach Pakistanu, Radżastanu i Pendżabu.

Tradycyjnie roślina była stosowana w leczeniu szeregu stanów, w tym kontuzji, niskiej płodności, zmniejszonego popędu płciowego, zaparć, wysokiego ciśnienia krwi, problemów z pamięcią i zmęczenia. Często suszy się go na proszek i miesza z mlekiem wielbłąda.

Hiacynt pustynny to rzadki i zagrożony gatunek, ale jeśli nie zapewnisz idealnych warunków wzrostu, uprawa hiacyntu pustynnego w ogrodzie domowym jest niezwykle trudna.