Informacje o psiej róży Dowiedz się więcej o psiej róży

Ta róża jest klasyfikowana przez niektórych jako pnącze, podczas gdy inni klasyfikują ją jako chwastową różę krzewiastą, znaną również jako róża wrzośca lub dzika róża. Jak większość dzikich krzewów róży, ma nawyk wzrostu, który jest uważany za agresywny, a zatem inwazyjny w niektórych obszarach, przezwyciężając pożądane rośliny w ogrodzie.

Dzika róża ma bogatą historię do podzielenia się, ponieważ jej zastosowania medyczne sięgają czasów Hipokratesa. Korzenie, liście, kwiaty i biodra były używane w różnych receptach. Nazwę tę przypisano przekonaniu sprzed wielu lat, że korzeń można wykorzystać do leczenia ugryzienia szalonego (wściekłego) psa.

Zastosowania lecznicze róży w tradycyjnych lekach ludowych są dobrze znane i udokumentowane. Podczas II wojny światowej Wielka Brytania nie mogła importować owoców cytrusowych, więc rząd zachęcał do zbierania dzikiej róży jako źródła witaminy C, która była stosowana w leczeniu niedoboru witaminy C. Róża jest obecnie stosowana w lekach jako środek moczopędny i przeczyszczający. Stosuje się je w leczeniu chorób nerek i dolnych dróg moczowych, a także zapalenia stawów, dny moczanowej i przeziębień oraz związanych z nimi gorączek.

Doskonałe źródło witaminy C, z dzikiej róży można zrobić dżemy, syropy i herbatę. Płatki i biodra mogą być stosowane w leczeniu różnych dolegliwości trawiennych. Nasiona zostały wykorzystane do skutecznego usuwania robaków jelitowych. Destylację z psiej róży można stosować jako ściągający balsam do wrażliwej skóry.

Informacje o psiej róży

Gdzie rosną psie róże? Rośliny z dzikiej róży rosną na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej, od Quebecu, Kanady do Karoliny Północnej, USA i na zachód do Kansas, USA, a także z Kolumbii Brytyjskiej, Kanady do Kalifornii i na wschód do Utah, USA. Ponownie, róża psa jest uważana za niezwykle inwazyjną i bardzo trudną do kontrolowania, gdy zostanie ustalona. Kwiaty i liście są bardzo atrakcyjne, a także ciemnoczerwone do pomarańczowych róży.

Rośliny z psiej róży wydają się być ulubioną osą tworzącą żółć, ponieważ na tym krzewie różanym zwykle można znaleźć kilka galasów. Galasy nie są szkodliwe i są jedynie komnatą rodzicielską lub rodzajem dla małych os. Ten krzew róży jest podatny na choroby grzybowe, takie jak mączniak prawdziwy i mączniak rzekomy. Ptaki i dzikie zwierzęta spożywają owoce róży i pomagają w rozsiewaniu nasion. Nasiona, jeśli czas jest odpowiedni, niekoniecznie wymagają typowego okresu rozwarstwiania, aby przerwać uśpienie i szybko wzrosną. W innych przypadkach kiełkowanie może potrwać do dwóch lat.

Róża psa osiąga wysokość od 4 stóp do 16 stóp (1,2 do 5 m.), W zależności od wieku i warunków wzrostu krzewu róży, na przykład rosnącego wsparcia podczas wspinania się. Kwiaty przypominają klasyczne kwiaty dzikiej róży z pięcioma płatkami, które są delikatnie pachnące i mają zakres kolorów od jasnoróżowego do białego. Kwitnienie odbywa się raz w roku, zwykle pojawia się od wiosny do lata.

Naprawdę niesamowity krzew róży, róża psa jest tą, którą można łatwo przeoczyć i uznać za inwazyjną roślinę problemową w niektórych sytuacjach. To powiedziawszy, powinieneś cieszyć się wszystkimi różami za elementy piękna i historii, które ci wnoszą.