Główna » Jadalne Ogrody » O drzewach Pawpaw Wskazówki dotyczące sadzenia drzewa Pawpaw

    O drzewach Pawpaw Wskazówki dotyczące sadzenia drzewa Pawpaw

    Pawpaws (Asimina triloba) to małe drzewa liściaste, które pasują do niemal każdego krajobrazu. Pochodzą z Ameryki Północnej, rosną dziko w 25 wschodnich stanach i Ontario. Rozkwitając na dnie rzeki, gdzie gleba jest głęboka, wilgotna i żyzna, zwykle można spotkać ją rosnącą w kępach i zaroślach.

    Drzewa pawi dostępne w sprzedaży w szkółkach i źródłach internetowych są zwykle uprawiane z nasion, chociaż czasami można znaleźć szczepione drzewa. Prawdopodobnie nie odniesiesz sukcesu w sadzeniu drzewa pawpaw, które zostało wykopane na wolności. Te sadzonki są zwykle odrostami korzeniowymi, które same nie mają dobrej masy korzeniowej.

    Warunki uprawy drzew Pawpaw

    Łapy wolą wilgotną, żyzną glebę. Gleba powinna być lekko kwaśna do obojętnej i dobrze przepuszczalna. Przygotuj glebę bogatą w materię organiczną, wykonując grubą warstwę kompostu głęboko w glebie.

    Pielęgnacja drzewa Pawpaw

    Pomóż młodym sadzonkom i sadzonkom w nawożeniu się nawozić zrównoważone nawozy płynne co kilka tygodni przez pierwszy sezon wegetacyjny. Następnie wiosną użyj granulowanego nawozu lub warstwy kompostu. Obszar wokół drzewa powinien być wolny od chwastów.

    Drzewa pawpaw nie mogą same zapylać, więc do produkcji owoców będą potrzebne dwa różne rodzaje drzew. Aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, owady zapylające łapy nie są wydajne ani obfite, więc może być konieczne ręczne nawożenie drzew, aby uzyskać dobry plon. Kiedy w kwiatach zobaczysz brązową kulkę pylników z żółtymi ziarnami pyłku, czas zebrać pyłek.

    Użyj małego, miękkiego pędzla artysty, aby przenieść pyłek z jednego drzewa na piętno w kwiatach innego drzewa. Piętno jest najbardziej wrażliwe, gdy słupki są zielone i błyszczące, a pylniki są twarde i zielone. Większość kwiatów zawiera kilka jajników, więc każdy kwiat daje więcej niż jeden owoc. Nie przesadzaj! Jeśli zapylisz zbyt wiele kwiatów, będziesz musiał przerzedzić rośliny, aby zapobiec łamaniu się gałęzi pod ciężarem owocu.