Główna » Jadalne Ogrody » Cykl życiowy zarazy - porady dotyczące leczenia zarazy kasztanowej

    Cykl życiowy zarazy - porady dotyczące leczenia zarazy kasztanowej

    Nie ma skutecznej metody leczenia zarazy kasztanowca. Gdy drzewo zachoruje na chorobę (tak jak ostatecznie wszyscy), nic nie możemy zrobić, jak tylko obserwować, jak spada i umiera. Prognozy są tak ponure, że kiedy eksperci są pytani, jak zapobiegać zarazy kasztanowca, ich jedyną radą jest unikanie sadzenia drzew kasztanowca.

    Spowodowane przez grzyba Cryphonectria parasitica, zaraza kasztanowca przedzierała się przez wschodnie i środkowo-zachodnie lasy liściaste, niszcząc do 1940 r. trzy i pół miliarda drzew. Dziś można znaleźć pędy korzeni, które wyrastają ze starych pni martwych drzew, ale pędy umierają, zanim dojrzeją do produkcji orzechów.

    Zaraza kasztanowa trafiła do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku na importowanych azjatyckich kasztanowcach. Japońskie i chińskie kasztany są odporne na tę chorobę. Chociaż mogą zarazić się chorobą, nie wykazują poważnych objawów obserwowanych w amerykańskich kasztanach. Możesz nawet nie zauważyć infekcji, jeśli nie usuniesz kory z drzewa azjatyckiego.

    Możesz się zastanawiać, dlaczego nie zastępujemy naszych amerykańskich kasztanów odpornymi odmianami azjatyckimi. Problem polega na tym, że drzewa azjatyckie nie są tej samej jakości. Kasztany amerykańskie były niezwykle ważne z handlowego punktu widzenia, ponieważ te szybko rosnące, wysokie, proste drzewa produkowały doskonałą tarcicę i obfite zbiory pożywnych orzechów, które były ważnym pożywieniem zarówno dla zwierząt gospodarskich, jak i ludzi. Drzewa azjatyckie nie mogą zbliżyć się do wartości kasztana amerykańskiego.

    Cykl życia zarazy kasztanowej

    Zakażenie występuje, gdy zarodniki lądują na drzewie i wnikają w korę poprzez rany owadów lub inne pęknięcia kory. Po wykiełkowaniu zarodników tworzą one owocniki, które tworzą więcej zarodników. Zarodniki przenoszą się do innych części drzewa i pobliskich drzew za pomocą wody, wiatru i zwierząt. Kiełkowanie i rozprzestrzenianie się zarodników trwa przez całą wiosnę i lato oraz do wczesnej jesieni. Choroba zimuje, gdy nitki grzybni pękają i pękają w korze. Wiosną cały proces zaczyna się od nowa.

    Cankers rozwijają się w miejscu infekcji i rozprzestrzeniają się wokół drzewa. Raki zapobiegają przemieszczaniu się wody w górę pnia i gałęzi. Powoduje to zamierzenie z powodu braku wilgoci i drzewo ostatecznie umiera. Kikut z korzeniami może przetrwać i mogą pojawić się nowe pędy, ale nigdy nie przetrwają do dojrzałości.

    Naukowcy pracują nad rozwojem odporności na zaraza kasztanowca na drzewach. Jednym z podejść jest stworzenie hybrydy o lepszych właściwościach kasztana amerykańskiego i odporności kasztanu chińskiego na choroby. Inną możliwością jest stworzenie genetycznie zmodyfikowanego drzewa poprzez wstawienie odporności na chorobę do DNA. Nigdy więcej nie będziemy mieć kasztanów tak mocnych i obfitych jak na początku XX wieku, ale te dwa plany badań dają nam powód do nadziei na ograniczone ożywienie.