Little Leaf Of Tomato - Informacje o syndromie Little Leaf Of Tomato

Mały liść pomidora został po raz pierwszy zauważony na północno-zachodniej Florydzie i południowo-zachodniej Gruzji jesienią 1986 r. Objawy są takie, jak opisano powyżej, wraz z chlorozą śródmiąższową młodych liści z karłowatą „ulotką” lub „małym liściem” - stąd nazwa. Skręcone liście, kruche śruty i pąki, które nie rozwijają się lub nie zrastają, wraz ze zniekształconym zestawem owoców, są niektórymi objawami syndromu małych liści pomidora.

Owoce pojawią się spłaszczone z pękaniem biegnącym od kielicha do blizny po kwiatach. Dotknięte owoce prawie nie zawierają nasion. Ciężkie objawy naśladują i mogą być mylone z wirusem mozaiki ogórka.

Mały liść pomidora jest podobny do niepasożytniczej choroby występującej w uprawach tytoniu, zwanej „francuziem”. W uprawach tytoniu francuza występuje na mokrej, słabo napowietrzonej glebie i podczas zbyt ciepłych okresów. Zgłaszano, że ta choroba dotyka również inne rośliny, takie jak:

• Bakłażan
• Petunia
• Ambrozja
• Szczaw
• Miąższ

Chryzantemy mają chorobę przypominającą mały liść pomidora, który nazywa się żółtym paskiem.

Przyczyny i leczenie choroby małych liści roślin pomidorów

Przyczyna lub etiologia tej choroby jest niejasna. Nie wykryto wirusów w dotkniętych roślinach, ani nie znaleziono żadnych wskazówek dotyczących ilości składników odżywczych i pestycydów podczas pobierania próbek tkanek i gleby. Obecna teoria głosi, że organizm syntetyzuje jeden lub więcej analogów aminokwasów uwalnianych do systemu korzeniowego.

Związki te są wchłaniane przez roślinę, powodując zahamowanie wzrostu i zmiany kształtu liści i owoców. Istnieją trzy możliwe przyczyny:

• Bakteria o nazwie Bacillus cereus
• Grzyb znany jako Aspergillus Wentii
• Grzyb przenoszony przez glebę zwany Macrophomina phaseolina

W tym momencie jury wciąż nie określa dokładnej przyczyny małego liścia pomidora. Wiadomo, że wyższe temperatury wydają się być związane z nabyciem choroby, a także, że występuje ona częściej na glebach obojętnych lub zasadowych (rzadko w glebie o pH 6,3 lub mniejszym) i na obszarach wilgotnych.

Obecnie nie są dostępne żadne komercyjne odmiany o znanej odporności na małe liście. Ponieważ przyczyna jest jeszcze nieokreślona, ​​kontrola chemiczna również nie jest dostępna. Jedynym znanym środkiem kontrolnym, kulturowym lub innym, jest osuszanie mokrych obszarów ogrodu i obniżanie pH gleby do 6,3 lub mniej za pomocą siarczanu amonu obrabianego wokół korzeni..