Grzyb Korzeń Dębu Śliwkowego - Leczenie Śliwki Zgnilizną Armillaria
Drzewo z grzybem korzenia dębu śliwkowego ogólnie wykazuje żółknięcie, liście w kształcie miseczki i zahamowanie wzrostu. Na pierwszy rzut oka zgnilizna korzeni armillaria wygląda jak stres związany z suszą. Jeśli przyjrzysz się bliżej, zobaczysz zgniłe łodygi i korzenie z czarnymi, sznurkowymi pasmami rozwijającymi się na większych korzeniach. Pod korą widoczny jest kremowy biały lub żółtawy, przypominający filc grzyb.
Śmierć drzewa może nastąpić szybko po pojawieniu się objawów lub może nastąpić stopniowy, powolny spadek. Po śmierci drzewa z podstawy wyrastają skupiska miodowych muchomorów, które zwykle pojawiają się późną wiosną i latem.
Zgnilizna korzeni Armillaria śliwek rozprzestrzenia się przede wszystkim przez kontakt, gdy chory korzeń rośnie przez glebę i dotyka zdrowego korzenia. W niektórych przypadkach zarodniki w powietrzu mogą rozprzestrzeniać chorobę na niezdrowe, martwe lub uszkodzone drewno.
Zapobieganie gniciu śliwek korzeni armillarii
Nigdy nie sadzić śliwy w glebie dotkniętej gniciem korzeni armillaria. Pamiętaj, że grzyb może pozostawać głęboko w glebie przez dziesięciolecia. Sadzić drzewa w dobrze przepuszczalnej glebie. Drzewa w stale rozmokłej glebie są bardziej podatne na grzyb korzeni dębu i inne formy zgnilizny korzeni.
Dobrze podlewaj drzewa, ponieważ drzewa narażone na suszę są bardziej podatne na rozwój grzyba. Uważaj jednak na podlewanie. Podlewaj głęboko, a następnie pozwól glebie wyschnąć przed ponownym podlaniem.
Nawozić śliwki późną zimą lub wczesną wiosną.
Jeśli to możliwe, zastąp chore drzewa drzewami, o których wiadomo, że są odporne. Przykłady zawierają:
- Tulipanowiec
- Jodła Biała
- Ostrokrzew
- wiśnia
- Łysy Cyprys
- Ginkgo
- Hackberry
- Słodka guma
- Eukaliptus
