Czarne drzewa świętojańskie do kształtowania krajobrazu Wskazówki dotyczące uprawy czarnych drzew świętojańskich

Czarna szarańcza jest członkiem rodziny roślin strączkowych, więc nic dziwnego, że kwiaty bardzo przypominają groszek. Po zniknięciu kwiatów na miejsce zajmują strąki grochu o długości od 2 do 4 cali. Każda kapsułka zawiera od czterech do ośmiu nasion. Nasiona są trudne do kiełkowania ze względu na twardą powłokę. Podobnie jak inni członkowie rodziny roślin strączkowych, czarna szarańcza wychwytuje azot z powietrza i wzbogaca glebę podczas wzrostu. To powiedziawszy, istnieje wiele zasobów, które zgłaszają, że jego kuzyn, szarańcza miodowa, nie wiąże azotu z glebą.

Drzewo może dorastać do 80 stóp wysokości, ale zwykle ma od 30 do 50 stóp wysokości, a baldachim rozciąga się na 30 stóp szerokości. Nieregularne gałęzie rzucają jasny cień, co ułatwia uprawę innych roślin, które wymagają częściowego cienia pod drzewem. Czarna szarańcza stanowi wspaniałe drzewo trawnikowe i toleruje suszę, sól i słabą glebę.

Jednym z najbardziej atrakcyjnych drzewostanów czarnych dla krajobrazu jest odmiana „Frisia”. To wysoce ozdobne drzewo ma jasnożółte liście, które dobrze utrzymują jego kolor. Liście dobrze kontrastują z ciemnofioletowymi lub ciemnozielonymi liśćmi, aby uzyskać dramatyczny efekt krajobrazowy.

Jak dbać o drzewo czarnej szarańczy

Sadzić czarne drzewa szarańczy w miejscu pełnym słońca lub lekkim cieniu. Preferuje luźną glebę, która jest wilgotna, ale dobrze przepuszczalna, chociaż dostosowuje się do większości rodzajów gleby.

Podlewaj drzewo wystarczająco często, aby utrzymać wilgotność gleby podczas pierwszego sezonu wegetacyjnego. Drugi i trzeci rok, podlewanie, gdy od miesiąca nie było ulewnego deszczu. Dojrzałe drzewa znoszą umiarkowaną suszę, ale najlepiej działają, gdy są podlewane podczas suchych okresów.

Drzewo rzadko, jeśli w ogóle, potrzebuje nawozu azotowego ze względu na jego zdolność do wiązania azotu z powietrza.

Drzewa szarańczy tworzą gęsty, włóknisty system korzeniowy, który wysyła nowe pędy. Te pędy stają się gęstym gajem drzew, jeśli nie usuniesz ich regularnie. W większości wschodnich Stanów Zjednoczonych i części Zachodu czarna szarańcza wymknęła się spod uprawy i zaatakowała dzikie obszary.