Canterbury Bells Plant Jak uprawiać Canterbury Bells
Fabryka dzwonów Canterbury jest odporna w strefach odporności 4–10 USDA. Kwitnie w pełnym słońcu w półcieniu i docenia wilgotną, dobrze przepuszczalną glebę i umiarkowanie chłodne temperatury. Dlatego jeśli mieszkasz w stosunkowo gorącym klimacie, zapewnij dużo popołudniowego cienia.
Podobnie jak większość roślin Bellflower, dzwony Canterbury są łatwo rozmnażane przez nasiona. Należy je rozpocząć późną wiosną lub wczesnym latem, przerzedzając w razie potrzeby, gdy sadzonki staną się wystarczająco duże. Potrzebujesz tylko minimalnego pokrycia gleby. Po prostu posyp nasiona w ogrodowym łóżku i pozwól, aby natura zrobiła resztę (oczywiście będziesz musiał utrzymywać nawodniony obszar).
Dojrzałe rośliny z łatwością same się posadzą, ale na wszelki wypadek możesz chcieć zatrzymać niektóre nowo założone rośliny w innym łóżku lub doniczkach do przesadzenia później, zwykle wiosną.
Opieka nad dzwonkami Canterbury Bells
W pierwszym roku powinieneś spodziewać się tylko nisko rosnącej kępy lub rozety zielonych liści. Można je zimować pod grubą warstwą ściółki. Uważaj na ślimaki lub ślimaki, ponieważ lubią gryźć liście.
Do drugiego roku kwiaty dzwonów Canterbury utworzą się, zwykle latem, na wysokich, wyprostowanych łodygach. W rzeczywistości mogą nawet wymagać stakowania, aby utrzymać je w pozycji pionowej. Alternatywnie możesz sadzić je w pobliżu krzewów, aby uzyskać dodatkowe wsparcie.
Dzwony Canterbury dają również doskonałe kwiaty cięte. Duże, efektowne kwiaty wyglądają jak wiszące dzwony (stąd nazwa), które ostatecznie otwierają się w kwiaty w kształcie miseczki. Kolor kwiatów może wahać się od białego do różowego, niebieskiego lub fioletowego.
Śpiewanie może czasami zachęcać do ponownego kwitnienia, a także zachować wygląd. To także dobry sposób na zapisanie nasion na nowe dodatki. Zawsze jednak dobrym pomysłem jest pozostawienie niektórych kwiatów nienaruszonych również do samosiewu. W ten sposób podwajasz swoje szanse na wyhodowanie dzwonów Canterbury z roku na rok.
