Pielęgnacja Jovibarba - Wskazówki dotyczące uprawy roślin Jovibarba
Niektóre z najłatwiejszych i najlepiej przystosowalnych roślin to sukulenty. Wiele z nich to nawet odporne okazy, które mogą żyć w strefie 3 Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych.
Jovibarba kury i pisklęta nie są Sempervivum, rodzaj, który obejmuje kury i pisklęta oraz kilka innych gatunków sukulentów. Zostały zdefiniowane jako odrębny rodzaj i chociaż mają podobny wygląd i mają wspólną nazwę, rozmnażają się zupełnie inaczej i wytwarzają charakterystyczne kwiaty. Podobnie jak Sempervivum, opieka Jovibarba jest prosta, prosta i łatwa.
Różnice między tymi dwiema roślinami sięgają dalej niż prosta klasyfikacja naukowa i DNA. W większości witryn uprawa roślin Jovibarba zamiast Sempervivum jest wymienną opcją. Oba potrzebują słonecznych, suchych miejsc i produkują pojedyncze rozety z rumieniącymi się liśćmi. Tu jednak kończą się podobieństwa.
Kwiaty Sempervivum mają kształt gwiazdy w odcieniach różu, bieli lub żółci. Kury i pisklęta Jovibarba rozwijają żółte kwiaty w kształcie dzwonu. Sempervivum produkuje szczenięta na stolonach. Jovibarba może rozmnażać się ze szczeniętami na stolonach lub wśród liści. Łodygi, które przyczepiają szczenięta do rośliny matecznej (lub kury), są kruche i suche z wiekiem. Szczenięta następnie łatwo odłączają się od rodzica, zostają zdmuchnięte lub wyprowadzone i zakorzenione w nowej witrynie. Daje to gatunkowi Jovibarba nazwę „wałki” ze względu na zdolność szczeniąt (lub kur) do staczania się z kury.
Większość gatunków Jovibarba to gatunki alpejskie. Jovibarba hirta jest jednym z największych gatunków z kilkoma podgatunkami. Ma dużą rozetę z bordowymi i zielonymi liśćmi i produkuje wiele szczeniąt zagnieżdżonych w rozecie. Wszystkie rośliny Jovibarba potrwają od 2 do 3 lat od dojrzałości przed kwitnieniem. Rozeta rodzicielska umiera z powrotem po rozkwicie, ale nie wcześniej niż z licznymi szczeniętami.
Rosnące rośliny Jovibarba
Sadzić te sukulenty w skalniakach, wielopoziomowych ogrodach i dobrze przepuszczalnych pojemnikach. Najważniejszymi rzeczami podczas uczenia się, jak dbać o Jovibarbę i jej krewnych, są dobry drenaż i ochrona przed wysuszającymi wiatrami. Większość gatunków rozwija się nawet tam, gdzie śnieg jest powszechny i może wytrzymać temperaturę -10 stopni Fahrenheita (-23 ° C) lub więcej z pewnym schronieniem.
Najlepszą glebą dla Jovibarba jest mieszanka kompostu z dodatkiem wermikulitu lub piasku w celu zwiększenia drenażu. Mogą nawet rosnąć w małym żwirze. Te urocze małe rośliny kwitną na ubogiej glebie i są odporne na suszę przez krótki czas po ustaleniu. Aby jednak uzyskać najlepszy wzrost, latem należy podawać dodatkową wodę kilka razy w miesiącu.
W przeważającej części nie potrzebują nawozu, ale wiosną mogą skorzystać z małego mączki kostnej. Opieka nad Jovibarba jest minimalna i faktycznie rozwijają się dzięki życzliwemu zaniedbaniu.
Gdy rozety rozkwitną i umrą z powrotem, wyciągnij je z grupy roślin i albo zainstaluj szczenię w tym miejscu, albo wypełnij mieszanką gleby. Łodyga kwiatowa jest na ogół nadal przymocowana do martwej lub umierającej rozety i po prostu pociągając, aby usunąć rozetę.
