Historia platanów Skąd pochodzą londyńskie platany

Wygląda na to, że londyńskie platany są nieznane na wolności. Skąd więc pochodzą londyńskie platany? Obecny konsensus wśród ogrodników jest taki, że londyńskie platany są hybrydą amerykańskiego jaworu (Platanus occidentalis) i orientalne drzewo płaskie (Platanus orientalis).

Orientalne drzewo platanowe jest uprawiane na całym świecie od stuleci i jest nadal preferowane w wielu częściach świata. Co ciekawe, orientalne drzewo platanowe pochodzi z południowo-wschodniej Europy. Amerykański platan jest nowszy w ogrodniczym świecie, uprawiany od XVI wieku.

Londyńskie platany są jeszcze nowsze, a ich uprawę prześledzono w drugiej połowie XVII wieku, choć niektórzy historycy uważają, że drzewo to uprawiano w angielskich parkach i ogrodach już w XVI wieku. Płatowce posadzono początkowo wzdłuż ulic Londynu podczas rewolucji przemysłowej, kiedy powietrze było czarne od dymu i sadzy.

Jeśli chodzi o historię platanów, jedno jest pewne: londyńskie platany są tak tolerancyjne dla środowisk miejskich, że od setek lat są stałym elementem miast na całym świecie..

Fakty dotyczące platana

Chociaż historia platana pozostaje tajemnicza, istnieje kilka rzeczy, które wiemy na pewno o tym twardym, długowiecznym drzewie:

Informacje o londyńskich platanach mówią nam, że drzewo rośnie w tempie od 13 do 24 cali (33-61 cm) rocznie. Dojrzała wysokość londyńskiego platana wynosi od 75 do 100 stóp (23-30 m.) I szerokość około 80 stóp (24 m)..

Według spisu przeprowadzonego przez Departament Parków i Rekreacji w Nowym Jorku co najmniej 15 procent wszystkich drzew wyściełających ulice miasta to londyńskie platany.

Londyński platan ma peeling sportowy, który zwiększa jego ogólne zainteresowanie. Kora promuje odporność na pasożyty i owady, a także pomaga drzewu oczyścić się z zanieczyszczeń miejskich.

Kulki nasion są preferowane przez wiewiórki i głodne ptaki śpiewające.