Drzewa owocowe Quandong - Wskazówki dotyczące uprawy owoców Quandong w ogrodach

Co to jest drzewo quandong? Drzewa owocowe Quandong pochodzą z Australii i różnią się wielkością od 7 do 25 stóp wysokości. Rosnące owoce quandong występują w półsuchych regionach Południowej Australii i są tolerancyjne zarówno na suszę, jak i zasolenie. Drzewa mają opadające, skórzaste, jasnozielono-zielone liście. Nieznaczne zielonkawe kwiaty pojawiają się w klastrach od października do marca.

Quandong to tak naprawdę nazwa trzech owoców dzikiego buszu. Pustynia quandong (Santulum acuminatum), znany również jako słodki quandong, jest owocem, o którym się tutaj pisze, ale jest też niebieski quandong (Elaeocarpus grandis) i gorzki quandong (S. murrayannum). Zarówno pustynny, jak i gorzki quandong należą do tego samego rodzaju, co drzewa sandałowe, podczas gdy niebieski quandong jest niezwiązany.

Pustynny quandong jest klasyfikowany jako nieobowiązkowy pasożyt korzeniowy, co oznacza, że ​​drzewo wykorzystuje korzenie innych drzew lub roślin do pozyskiwania pożywienia. Utrudnia to komercyjną uprawę owoców quandong, ponieważ między quandong muszą być sadzone odpowiednie rośliny żywicielskie.

Używa Quandong

Nagrodzony przez rdzennych Aborygenów za jasny czerwony owoc o długości cala, quandong jest starożytnym okazem sprzed co najmniej 40 milionów lat temu. Rosnące owoce quandong mogą być obecne w tym samym czasie co kwiaty, co stanowi długi okres zbiorów. Mówi się, że Quandong pachnie jak sucha soczewica lub fasola, jeśli jest lekko sfermentowana. Owoc smakuje zarówno lekko kwaśny, jak i słony o różnym stopniu słodyczy.

Owoce są zbierane, a następnie suszone (przez okres do 8 lat!) Lub obrane i używane do przyrządzania przysmaków, takich jak dżemy, chutneys i ciasta. Istnieją inne zastosowania quandong inne niż jako źródło żywności. Rdzenni mieszkańcy suszili również owoce, aby wykorzystać je jako ozdoby naszyjników lub guzików, a także elementów do gier.

Aż do 1973 r. Owoce quandong były wyłączną prowincją Aborygenów. Jednak na początku lat 70. Australijska Korporacja Badań i Rozwoju Przemysłu Wiejskiego zaczęła badać znaczenie tego owocu jako rodzimej uprawy żywności i jego potencjał do uprawy w celu dystrybucji dla większej liczby odbiorców.