Zarodniki paproci Staghorn Rosnące paprocie Staghorn z zarodników

Jeśli interesuje Cię rozmnażanie paproci paproci, pamiętaj, że nie ma nasion paproci. W przeciwieństwie do większości roślin, które rozmnażają się za pośrednictwem kwiatów i nasion, paprocie jelitożerne rozmnażają się przez małe zarodniki uwalniane w powietrze.

Propagowanie paproci kawalerskich w tej materii może być trudnym, ale satysfakcjonującym projektem dla zdeterminowanych ogrodników. Nie poddawaj się, ponieważ rozmnażanie paproci Staghorn jest powolnym procesem, który może wymagać wielu prób.

Jak zbierać zarodniki od paproci Staghorn

Zbieraj zarodniki paproci kawalerskiej, gdy małe, brązowawo-czarne kropki można łatwo zeskrobać z dolnej części liści - zwykle w lecie.

Zarodniki paproci Staghorn sadzi się na powierzchni dobrze przepuszczalnej pożywki, takiej jak kompost na bazie kory lub włókna kokosowego. Niektórzy ogrodnicy z powodzeniem sadzą zarodniki paproci kawalerskiej w doniczkach torfowych. Tak czy inaczej, niezwykle ważne jest, aby wszystkie narzędzia, pojemniki do sadzenia i mieszanki doniczkowe były sterylne.

Po zasadzeniu zarodników paproci kawalerskiej podlewaj pojemnik od dołu za pomocą przefiltrowanej wody. Powtórz w razie potrzeby, aby mieszanka do zalewania była lekko wilgotna, ale nie była mokra. Ewentualnie lekko spryskaj górę za pomocą butelki z rozpylaczem.

Umieść pojemnik w słonecznym oknie i obserwuj, jak kiełkują zarodniki paproci kawalerskiej, co może potrwać od trzech do sześciu miesięcy. Gdy zarodniki wykiełkują, cotygodniowe spryskiwanie bardzo rozcieńczonym roztworem ogólnego, rozpuszczalnego w wodzie nawozu zapewni niezbędne składniki odżywcze.

Kiedy maleńkie paprocie kawalerskie mają kilka liści, można je przesadzić do małych, pojedynczych pojemników do sadzenia.

Czy paprocie Staghorn mają korzenie?

Chociaż paprocie jelitożerne są epifitycznymi roślinami powietrznymi, mają korzenie. Jeśli masz dostęp do dojrzałej rośliny, możesz usunąć małe przesunięcia (znane również jako sadzonki lub młode) wraz z ich systemami korzeniowymi. Według IFAS Extension University of Florida jest to prosta metoda polegająca na owinięciu korzeni wilgotnym mchem torfowca. Mała kula korzeniowa jest następnie mocowana do uchwytu.