Znaki zarządzania świdrem drzewnym owadów świdra drzewnego
Odwierty drzew to grupa owadów składających jaja na drzewach lub wewnątrz drzew, gdzie młode larwy jedzą drogę przez żywe tkanki. Tymi łobuzami mogą być chrząszcze lub ćmy klarujące, ale efekt końcowy jest taki sam. Owady drzewiaste powodują powolne osłabienie dotkniętych części drzew, gdy ich żucie niszczy niezbędne tkanki transportowe. Z czasem mogą opasać drzewa lub osłabić gałęzie do tego stopnia, że pękają pod presją.
Najbardziej oczywistymi oznakami owadów świderkowatych są małe dziury, które wycinają w pnie, gałęzie i łodygi. Otwory te mogą być idealnie okrągłe lub lekko podłużne, czasami materiał podobny do trocin, zwany frasą, spada na gałęzie poniżej tych otworów lub tworzy długi cylinder, gdy owady świderków wykopują tunele.
Zarządzanie świdrem drzewnym
Leczenie świdrów drzewnych może być trudne, jeśli dorośli są już obecni i składają jaja na całym drzewie. Drzewa z wieloma otworami wierconymi przez pień są często łatwiejsze do wymiany niż do skutecznego leczenia, ponieważ wewnętrzne uszkodzenia mogą być znaczne po kilku sezonach. Zapobieganie ma kluczowe znaczenie, jeśli twoje drzewa pozostają nienaruszone, ale w pobliżu działają owady świderkowate.
Drzewa, które nie są porażone lub mają tylko kilka zauważalnych dziur, można chronić przed świdrami dzięki lepszej pielęgnacji. Może się to wydawać zbyt łatwe, ale świderów przyciągają drzewa, które są zestresowane i zranione; przycinanie ran jest powszechnym punktem wejścia dla pierwszej generacji najeźdźców.
Dodanie ściółki wokół drzewa i dostarczenie mu dodatkowej wody i nawozu pomoże mu zwalczyć świdry i wyleczyć się z poprzednich szkód.
Kontrola chemiczna świdrów
Drzewa, które są wypełnione otworami wiertniczymi, przekraczają punkt oszczędzania. Drzewa te należy usunąć ze względów bezpieczeństwa; galerie mogą rozciągać się o kilka cali za punkt penetracji, osłabiając kończyny i gałęzie, które mogą pęknąć przy pierwszym silnym podmuchu wiatru. Musisz jak najszybciej spalić lub w inny sposób zniszczyć tkanki zainfekowanego drzewa, aby zapobiec ucieczce świdrów do pobliskich drzew.
W przypadku drzew z niewielkimi porażeniami dostępne są zabiegi chemiczne, które jednak zasadniczo mają na celu zapobieganie ponownemu zarażeniu. Resztkowe środki owadobójcze, takie jak karbaryl, chloropiryfos, lindan i permetryna, mają pozostać w tkankach przez wiele tygodni, dzięki czemu każdy owad, który zetknie się z nimi, umrze natychmiast. Wszystkie drewniane powierzchnie muszą być przykryte, aby materiały te działały.
Imidaklopryd i dinotefuran, ogólnoustrojowe środki owadobójcze, mogą kontrolować świdry, które pozostają blisko warstwy kory drzewa, ale nie należy ich stosować bez uprzedniej identyfikacji szkodnika wewnątrz drzewa. Lepsze pułapki lub pułapki z feromonami mogą być pomocne w tym dziale, ale nie polegaj na tych pułapkach, aby zapewnić kontrolę nad problemem świdra.
