Co to jest Sugarberry Tree Dowiedz się o Sugar Hackberry Trees
Pochodzące z południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych drzewa cukrowe (Celtis laevigata) można znaleźć rosnące wzdłuż strumieni i równin zalewowych. Chociaż zwykle występuje w wilgotnych i mokrych glebach, drzewo dobrze dostosowuje się do suchych warunków.
To średnie lub duże drzewo liściaste dorasta do około 60-80 stóp wysokości z pionowym rozgałęzieniem i zaokrągloną koroną rozkładającą się. Ze stosunkowo krótkim życiem, mniej niż 150 lat, Sugarberry jest pokryte jasnoszarą korą, która jest gładka lub lekko korkowata. W rzeczywistości jego nazwa gatunku (laevigata) oznacza gładką. Młode gałęzie pokryte są drobnymi włoskami, które ostatecznie stają się gładkie. Liście mają 2-4 cale długości i 1-2 cale szerokości i są delikatnie ząbkowane. Te liście w kształcie lancy są jasnozielone na obu powierzchniach z wyraźnymi żyłkami.
Wiosną, od kwietnia do maja, drzewa cukrowe kwitną z nieznacznymi zielonkawymi kwiatami. Kobiety są samotne, a kwiaty męskie rodzą się w skupiskach. Kwiaty żeńskie stają się owocami hackberry, w postaci pestek jagodowych. Każdy pestkowiec zawiera jedno okrągłe brązowe ziarno otoczone słodkim miąższem. Te ciemnopurpurowe pestkowce są ulubieńcem wielu gatunków dzikiej przyrody.
Fakty Sugar Hackberry
Hackberry cukrowy jest południową wersją hackberry pospolitej lub północnej (C. occidentalis), ale różni się od swojego północnego kuzyna na kilka sposobów. Po pierwsze, kora jest mniej korkowata, podczas gdy jej północny odpowiednik wykazuje charakterystyczną brodawkę. Liście są węższe, mają lepszą odporność na miotły czarownic i są mniej odporne na zimę. Ponadto owoce hackberry są bardziej soczyste i słodsze.
Mówiąc o owocach, czy sugarberry jest jadalny? Sugarberry było powszechnie używane przez wiele plemion indiańskich. Comanche ubili owoc na miazgę, a następnie zmieszali z tłuszczem zwierzęcym, zwinęli w kulki i upiekli w ogniu. Otrzymane kulki miały długi okres trwałości i stały się pożywnymi rezerwami żywności.
Rdzenni mieszkańcy mieli również inne zastosowania w przypadku owoców malin cukrowych. Houma zastosował wywar z kory i zmielonych muszli w leczeniu chorób wenerycznych, a koncentrat zrobiony z kory stosowano w leczeniu bólu gardła. Navajo użył liści i gałęzi, ugotował, aby uzyskać ciemnobrązowy lub czerwony barwnik na wełnę.
Niektórzy ludzie nadal zbierają i używają owoców. Dojrzałe owoce można zbierać od późnego lata do zimy. Następnie można go wysuszyć na powietrzu lub namoczyć owoce przez noc i zetrzeć zewnętrzną powierzchnię na ekranie.
Sugarberry można rozmnażać przez nasiona lub sadzonki. Nasiona muszą być rozwarstwione przed użyciem. Przechowuj mokre nasiona w zamkniętym pojemniku w lodówce w temperaturze 41 stopni F. (5 ° C) przez 60-90 dni. Stratyfikowane ziarno można następnie wysiewać wiosną lub nie stratyfikowane nasiona jesienią.