Porady informacyjne z białej morwy na temat pielęgnacji drzew morwy białej
Drzewa morwy białej (Morus alba) pochodzą z Chin. Pierwotnie sprowadzono je do Ameryki Północnej w celu produkcji jedwabiu. Drzewa morwy białej są preferowanym źródłem pożywienia jedwabników, więc drzewa te uważano za niezbędne w produkcji jedwabiu poza Chinami. Jednak dno spadło z przemysłu jedwabniczego w Stanach Zjednoczonych, zanim jeszcze się rozpoczęło. Koszty początkowe okazały się o wiele za wysokie i kilka pól tych drzew morwy zostało porzuconych.
Drzewa morwy białej importowane były również przez imigrantów z Azji jako roślina lecznicza. Jadalne liście i jagody były stosowane w leczeniu przeziębienia, bólu gardła, problemów z oddychaniem, problemów z oczami i bez przerwy. Ptakom podobały się również te słodkie jagody i nieumyślnie posadzono więcej drzew morwy, które szybko dostosowały się do nowej lokalizacji.
Drzewa morwy białej są bardzo szybkimi hodowcami, którzy nie zwracają szczególnej uwagi na rodzaj gleby. Rosną w glebie gliniastej, gliniastej lub piaszczystej, niezależnie od tego, czy jest ona zasadowa, czy kwaśna. Wolą pełne słońce, ale mogą rosnąć w półcieniu. Morwa biała nie toleruje jednak tyle cienia, co amerykańska morwa czerwona. Wbrew nazwie, jagody białych morwy nie są białe; zaczynają od białej do jasnoróżowej czerwieni i dojrzewają do prawie czarnej purpury.
Jak wyhodować białe drzewo morwy
Drzewa morwy białej są odporne na strefy 3-9. Gatunek pospolity może osiągać wysokość i szerokość 30-40 stóp (9-12 m.), Chociaż odmiany hybrydowe są na ogół mniejsze. Drzewa morwy białej tolerują toksyny z czarnego orzecha włoskiego i sól.
Na wiosnę rodzą małe, niepozorne zielono-białe kwiaty. Drzewa te są dwupienne, co oznacza, że jedno drzewo nosi kwiaty męskie, a drugie drzewo kwiaty żeńskie. Męskie drzewa nie wydają owoców; robią to tylko kobiety. Z tego powodu hodowcy roślin byli w stanie wyprodukować bezowocne odmiany drzew morwy białej, które nie są brudne ani zarośnięte.
Najpopularniejszą bezowocną morwy białej jest morwa płacząca Chaparral. Ta odmiana ma zwyczaj płaczu i rośnie tylko na 10-15 stóp (3-4,5 m.) Wysokości i szerokości. Kaskadowe gałęzie o błyszczących, ciemnozielonych liściach stanowią doskonały okaz dla ogrodów w stylu wiejskim lub japońskim. Jesienią liście zmieniają kolor na żółty. Po ustanowieniu płaczące drzewa morwy są odporne na ciepło i suszę.
Inne bezowocne odmiany drzew morwy białej to: Bellaire, Hempton, Stribling i Urban.
