Odmiany Wierzby - Rodzaje Drzew Wierzby Rosnące W Krajobrazie
Jeśli zastanawiasz się, które odmiany wierzby mogą dobrze działać na twoim podwórku lub w ogrodzie, musisz zacząć od ustalenia, ile masz miejsca i jakie warunki uprawy możesz zaoferować.
Czytaj dalej, aby uzyskać przegląd popularnych odmian wierzb.
Identyfikacja różnych wierzb
Identyfikacja wierzby nie jest trudna. Nawet dzieci mogą wiosną wybrać wierzby na drzewie lub krzewie. Jednak rozróżnienie różnych wierzb jest niezwykle trudne.
To dlatego, że krzyżuje się wiele rodzajów wierzb. Przy prawie stu różnych odmianach wierzby w tym kraju produkuje się wiele hybryd o cechach obojga rodziców. W rezultacie większość ludzi nie martwi się rozróżnieniem odmian wierzby.
Popularne rodzaje wierzby
Istnieje ponad kilka wyróżniających się odmian wierzby, które wszyscy znają. Jednym z nich jest popularna wierzba płacząca (Salix babylonica). To drzewo rośnie do 40 stóp (12 m) wysokości z baldachimem rozłożonym na około 30 (9 m) stóp. Gałęzie opadają kaskadowo, sprawiając wrażenie płaczu.
Innym popularnym typem wierzby jest wierzba korkociąg (Salix matsudana „Tortusa”). Jest to drzewo, które rośnie do 40 stóp (12 m.) Wysokości i szerokości. Jego gałęzie skręcają się w ciekawy sposób, czyniąc je pięknym drzewem na zimowe krajobrazy.
Inne odmiany wierzby wysokiej obejmują wierzbę brzoskwiniową (Salix amygdaloides) o wysokości 15 stóp i amerykańskiej wierzby cipki (Salix odbarwia się), rośnie do 7,6 m (25 stóp). Nie myl tego z wierzbą kozią (Salix caprea), która czasem nosi nazwę potoczną wierzby cipki.
Mniejsze odmiany wierzby
Nie każda wierzba to szybujący cień. Są wysokie wierzby i krzewy z wieloma pędami, które pozostają dość krótkie.
Jarzębata wierzba (Salix integra Na przykład „Hahuro-nishiki”) to urocze małe drzewo, które osiąga wysokość zaledwie 1,8 metra. Jego liście są zróżnicowane w delikatnych odcieniach różu, zieleni i bieli. Oferuje również zainteresowanie zimą, ponieważ gałęzie na wielu łodygach są jaskrawoczerwone.
Inną mniejszą wierzbą jest wierzba Purple Osier (Salix purpurea). Jak sama nazwa wskazuje, ten krzew ma zadziwiająco fioletowe łodygi i liście o odcieniach niebieskiego. Dorasta tylko do 3 m wysokości i powinien być poważnie ścięty co pięć lat. W przeciwieństwie do wielu wierzb, nie przeszkadza mu trochę sucha gleba lub cień.