Przechowywanie słodkich ziemniaków - porady dotyczące przechowywania słodkich ziemniaków na zimę

Słodkie ziemniaki są pyszne spożywane zaraz po zbiorach, ale ich prawdziwe smaki pogłębiają się w miarę ich wyleczenia. Podczas procesu peklowania skrobie w bulwach zmieniają się w cukier, intensyfikując maślany słodki smak i teksturę ziemniaka. Po zakończeniu procesu peklowania słodkie ziemniaki są gotowe do zapakowania do długoterminowego przechowywania. Tradycyjne metody zalecają przechowywanie słodkich ziemniaków w piasku, ale można również użyć pudełka lub perforowanej plastikowej torby w odpowiednich temperaturach i warunkach.

Peklowanie ma kluczowe znaczenie dla skutecznego przechowywania słodkich ziemniaków na zimę. Zbierz ziemniaki w suchym okresie, jeśli to możliwe. Postaraj się zminimalizować wszelkie uszkodzenia bulwy, ponieważ zachęca ona do pleśni, owadów i chorób. Ostrożnie rozłóż bulwy i pozwól im wyschnąć przez 10 dni do 2 tygodni w ciepłym miejscu o wysokiej wilgotności.

Idealne temperatury wynoszą od 80 do 85 F. (26 do 29 C.) przy poziomie wilgotności 80 procent. Aby wyleczyć ziemniaki w pomieszczeniu, przechowuj je w pobliżu pieca, zapakowane w pudełka pokryte szmatką, aby zwiększyć wilgotność. Temperatury w pomieszczeniu zwykle wynoszą od 65 do 75 F. (15 do 23 ° C), dlatego zaleca się dłuższy okres 2 tygodni utwardzania.

Jak przechowywać słodkie ziemniaki po zbiorach

Pod warunkiem podjęcia odpowiednich kroków podczas zbioru i przechowywania słodkich ziemniaków, bulwy powinny wytrzymać do zimy. Po upływie czasu peklowania usuń brud, który może pozostać na ziemniakach.

Zapakuj je w papierowe pudełka lub zawiń w gazetę i przechowuj w chłodnej spiżarni lub szafie. Najlepsza temperatura do utrzymania świeżości korzeni to 55 do 60 F. (12 do 15 C.), ale nie przechowuj ich w lodówce dłużej niż kilka dni, ponieważ są one podatne na obrażenia przez zimno.

Często sprawdzaj słodkie ziemniaki i usuwaj te, które mogą zacząć pleśnić, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się grzyba na inne bulwy.

Tradycyjna bankowość na miejscu

Nasi dziadkowie postawiliby bulwy w sytuacji zwanej bankowością. Wymagało to przygotowania okrągłych łóżek z ziemnymi ścianami o wysokości stóp. Podstawa koła była pokryta słomą, a ziemniaki ułożone w stos w kształcie stożka. Następnie na stosie wzniesiono tipi z desek, a na wierzchu umieszczono więcej słomy.

Ziemię stopniowo kopano nad 6 do 10 cali górnej słomy, a więcej desek umieszczono nad wierzchołkiem tipi, aby zapobiec przedostawaniu się wilgoci na stos. Kluczem do tego rodzaju przechowywania słodkich ziemniaków było zapewnienie wentylacji, zapobieganie przedostawaniu się wody i utrzymywanie chłodu bulw, ale nie pozwolić im zamarznąć.

Przechowywanie słodkich ziemniaków w piasku

Nie zaleca się układania bulw w piasku, ponieważ nie pozwala to na odpowiednią wentylację. Można je jednak przechowywać w piasku upakowanym warstwami w beczkach lub skrzyniach. Piasek amortyzuje je i zapobiega urazom, a słodkie ziemniaki chłodzą wystarczająco, jednocześnie zapobiegając zamarzaniu.

Ta metoda działa najlepiej, jeśli beczka jest przechowywana w ciepłej piwnicy lub skromnie ciepłym garażu. Piwnice z korzeniami mogą również dobrze działać, jeśli nie znajdują się w strefie, w której często występują głębokie mrozy.