Informacje o rukiew zimowej Czym jest żółta rakieta

W pierwszym roku roślina tworzy rozetę liści. W drugim roku rozeta łączy się z jedną lub więcej łodygami kwitnącymi. W tym chłodnym sezonie od roku do dwuletniego dorasta do około 8-24 (20-61 cm) wysokości.

Ma długie liście zakończone zaokrąglonymi końcami i z klapowaną lub wciętą dolną częścią. Kwitnąca rozeta staje się kwiatostanem jasnożółtych kwiatów na wiosnę, które wznoszą się ponad liście.

Informacje o Wintercress

Żółtą rakietę można znaleźć na polach i wzdłuż poboczów dróg, zwłaszcza tych mokrych lub podmokłych, wzdłuż brzegów strumienia i wśród żywopłotów. Sprzyja wzrostowi pól uprawnych tymotki i siana lucerny, a ponieważ dojrzewa przed tymi uprawami, często jest cięty, dzięki czemu nasiona przemieszczają się wraz z zielonką.

Młode liście rzeżuchy są rzeczywiście jadalne wczesną wiosną, ale później stają się dość gorzkie (pożyczając inną z jej pospolitych nazw - goryczkę). Raz wprowadzony do Ameryki Północnej, rukiew zimowa naturalizowała się, a teraz stała się szkodliwym chwastem w niektórych stanach, ponieważ łatwo się ponownie zasiewa.

Rosnące rośliny Wintercress

Ponieważ wintercress jest jadalny, niektórzy ludzie mogą go uprawiać (pod warunkiem, że jest to w porządku w twoim regionie - najpierw skontaktuj się z lokalnym biurem rozszerzenia). Może rosnąć na glebie piaszczystej lub gliniastej, ale preferuje pełne słońce i wilgotną glebę.

Ale na obszarach, na których zimuje rzeżucha, roślinę można łatwo poszukać. W miesiącach zimowych łatwo zauważyć jego rozległą, głęboko klapowaną rozetę i jest to jedno z pierwszych ziół, które pojawiło się wiosną.

Wintercress Zastosowania

Wintercress to wczesne źródło nektaru i pyłku dla pszczół i motyli. Nasiona są spożywane przez ptaki jak gołębie i grosbeaks.

Oprócz zastosowania w paszach zwierzęcych, rukiew zimowa jest bogata w witaminy C i A, i była rośliną przeciw szkorbutowi w dzień przed witaminą C. W rzeczywistości inną popularną nazwą rukiew zimowa jest szkorbutowa trawa lub szkarłatny rzeżuchę.

Młode liście, te zanim roślina zakwitnie na roślinach drugiego roku lub te po pierwszych jesiennych przymrozkach na roślinach pierwszego roku, można zbierać jako sałatki. Gdy roślina zakwitnie, liście stają się zbyt gorzkie, aby je połknąć.

Używaj tylko niewielkich ilości surowych posiekanych liści na raz, bardziej niż podczas zbierania i stosowania jako zioła, a nie zieleni. Mówi się, że spożycie zbyt dużej ilości surowej rzeżuchy może prowadzić do nieprawidłowego działania nerek. W przeciwnym razie wskazane jest gotowanie liści. Można je stosować do mieszania frytek itp. I najwyraźniej smakują jak mocne, śmierdzące brokuły.