W trosce o Chinquapins Porady na temat uprawy Golden Chinquapin

Złote drzewa chinquapin mają bardzo szeroki zakres wysokości. Niektóre mają wysokość 3 stóp i są naprawdę uważane za krzewy. Inne mogą jednak wzrosnąć nawet do 150 stóp. (45 m.). Ta ogromna wariancja ma związek z wysokością i ekspozycją, z okazami krzewiastymi zwykle znajdowanymi na dużych wysokościach w trudnych, smaganych wiatrem warunkach.

Kora jest brązowa i bardzo głęboko zmarszczona, z grzbietami o grubości od 1 do 2 cali (2,5-5 cm). Liście są długie i w kształcie włóczni z charakterystycznymi żółtymi łuskami na spodzie, dzięki czemu drzewo zyskało swoją nazwę. Wierzchołki liści są zielone.

Drzewo wytwarza orzechy zamknięte w jasnożółtych, kolczastych skupiskach. Każda grupa zawiera od 1 do 3 jadalnych orzechów. Drzewa rozrastają się w całej przybrzeżnej Kalifornii i Oregonie. W stanie Waszyngton istnieją dwa odrębne drzewostany, które zawierają złote chinquapiny.

W trosce o Chinquapins

Złote drzewa chinquapin mają najlepsze wyniki w suchej, słabej glebie. Na wolności donosi się, że przeżywają w temperaturach od 19 F. (-7 C.) do 98 F. (37 C.).

Rosnące gigantyczne chinquapins to bardzo powolny proces. Rok po posadzeniu sadzonki mogą mieć zaledwie 4–10 cm wysokości. Po 4–12 latach sadzonki osiągają zwykle wysokość między 15 a 18 cali (15–46 cm).

Nasiona nie muszą być rozwarstwione i można je sadzić natychmiast po zbiorach. Jeśli chcesz zebrać złote nasiona chinquapin, najpierw sprawdź ich zgodność z prawem. Twoje lokalne biuro rozszerzenia powiatu powinno być w stanie ci w tym pomóc.