Informacje o stokrotce Montauk - Dowiedz się, jak uprawiać stokrotki Montauk

Nipponanthemum nipponicum jest obecnym rodzajem stokrotek Montauk. Podobnie jak inne rośliny zwane stokrotkami, stokrotki Montauk były w przeszłości klasyfikowane jako chryzantema i leucanthemum, zanim ostatecznie uzyskały własną nazwę rodzaju. „Nippon” jest ogólnie używany do nazwania roślin pochodzących z Japonii. Stokrotki Montauk, znane również jako stokrotki Nippon, pochodzą z Chin i Japonii. Nadano im jednak wspólną nazwę „stokrotki Montauk”, ponieważ naturalizowali się na Long Island w całym Montauk w Nowej Anglii.

Stokrotki Nippon lub Montauk są odporne na działanie w strefach 5-9. Niosą białe stokrotki od połowy lata do mrozu. Ich liście są grube, ciemnozielone i soczyste. Stokrotki Montauk mogą wytrzymać pod lekkim mrozem, ale roślina umrze po pierwszym silnym zamrożeniu. Przyciągają zapylacze do ogrodu, ale są odporne na jelenie i króliki. Stokrotki Montauk są również odporne na sól i suszę.

Jak uprawiać stokrotki Montauk

Opieka nad stokrotką Montauk jest dość prosta. Wymagają one dobrze przepuszczalnej gleby i zostały naturalizowane na piaszczystych wybrzeżach wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Wymagają również pełnego słońca. Mokra lub wilgotna gleba i zbyt dużo cienia spowoduje zgniliznę i choroby grzybowe.

Pozostawione bez opieki stokrotki Montauk rosną w przypominających krzaki kopcach do 91 cm wysokości i szerokości, mogą stać się długonogie i opadać. Gdy kwitną w środku lata i jesienią, liście w pobliżu dna rośliny mogą żółknąć i opadać.

Aby zapobiec legalności, wielu ogrodników wcześnie do połowy lata przycina stokrotki Montauk, zmniejszając roślinę o połowę. Dzięki temu są bardziej ciasne i zwarte, a jednocześnie zmuszają ich do pokazania najlepszego kwitnienia późnym latem i jesienią, gdy reszta ogrodu słabnie.