Co to są porady dotyczące drzew Coppicing
Archeolodzy twierdzą, że przycinanie kopalin istnieje od czasów neolitu. Praktyka przycinania miedziowego była szczególnie ważna, zanim ludzie mieli maszyny do cięcia i transportu dużych drzew. Drzewa leśne zapewniały ciągłą dostawę kłód o wielkości, którą można łatwo obsłużyć.
Zasadniczo zagroda jest sposobem na zapewnienie trwałych zbiorów pędów drzew. Najpierw ścina się drzewo. Kiełki wyrastają z uśpionych pąków na ciętym pniu, znanym jako stołek. Powstające kiełki mogą rosnąć, aż osiągną właściwy rozmiar, a następnie są zbierane, a stolce mogą rosnąć ponownie. Można tego dokonać wielokrotnie w ciągu kilkuset lat.
Rośliny odpowiednie do uprawy miedzi
Nie wszystkie drzewa są roślinami nadającymi się do zagospodarowania. Ogólnie drzewa liściaste dobrze zagajają, ale większość drzew iglastych nie. Najsilniejsze szerokie liście do zagajnika to:
- Popiół
- Leszczyna
- Dąb
- Kasztan Słodki
- Limonka
- Wierzba
Najsłabsi są buk, czereśnia i topola. Dąb i lipa wyrastają z kiełków, które osiągają trzy stopy w pierwszym roku, podczas gdy najlepsze drzewa miedziujące - jesion i wierzba - rosną znacznie więcej. Zwykle zagajniki rosną bardziej w drugim roku, a następnie gwałtownie rosną w trzecim.
Produkty Coppice obejmowały deskowanie statków. Mniejsze kawałki drewna wykorzystano również na drewno opałowe, węgiel drzewny, meble, ogrodzenia, uchwyty narzędziowe i miotły.
Techniki Coppicing
Procedura najpierw polega na usunięciu liści wokół podstawy stołka. Następnym krokiem w technikach kopulacji jest przycinanie martwych lub uszkodzonych pędów. Następnie pracujesz od jednej strony stołka do środka, przecinając najbardziej dostępne słupy.
Wykonaj jedno cięcie około 2 cali powyżej punktu, w którym gałąź wyrasta ze stołka. Ustaw kąt pod kątem 15 do 20 stopni w stosunku do poziomu, z dolnym punktem skierowanym na zewnątrz od środka stołka. Czasami może być konieczne najpierw przycięcie wyżej, a następnie przycięcie do tyłu.
