Jedzenie orzechów ginkgo Informacje o owocach drzew miłorzębu japońskiego

Ginkgo to drzewo liściaste, które jest najbardziej związane ze starożytnymi cykladami. Jest to relikt z czasów prehistorycznych, sięgający okresu permu (270 milionów lat temu). Kiedyś uważany za wymarły, został ponownie odkryty przez niemieckiego naukowca pod koniec XVI wieku w Japonii. Grupa chińskich mnichów buddyjskich podjęła misję ratowania i kultywowania gatunku. Odniosły sukces, a dziś można znaleźć ginkgo rosnące na całym świecie jako drzewo ozdobne.

Jak wspomniano, drzewo wydaje owoce, a przynajmniej kobiety. Ginkgo jest dwupienny, co oznacza, że ​​kwiaty męskie i żeńskie rodzą się na osobnych drzewach. Owoc jest mięsisty, brązowo-pomarańczowy o wielkości wiśni. Chociaż drzewo nie wyda owoców, dopóki nie osiągnie wieku około 20 lat, gdy to zrobi, zrekompensuje ten brak, produkując niesamowicie.

Duża liczba owoców spada z drzewa, nie tylko robiąc bałagan, ale zgnieciony owoc uwalnia raczej nieprzyjemny zapach. Wszyscy zgadzają się, że zapach jest nieprzyjemny, ale w jakim stopniu zależy od osoby - niektórzy opisują go jako dojrzały ser camembert lub zjełczałe masło, a inni porównują go bardziej do odchodów psa lub wymiotów. W każdym razie większość ludzi, którzy sadzą drzewa miłorzębu, decyduje się sadzić drzewa męskie.

Ale dygresję, a co z jedzeniem owoców drzew miłorzębu japońskiego? Czy możesz jeść owoce miłorzębu? Tak, owoce miłorzębu są jadalne z umiarem, a jeśli potrafisz pokonać nieprzyjemny zapach. To powiedziawszy, większość ludzi je orzechy w owocach.

Jedzenie orzechów Ginkgo Biloba

Wschodni Azjaci rozważają jedzenie Ginkgo biloba orzechy to przysmak i spożywaj je nie tylko ze względu na ich smak, ale również ze względu na właściwości odżywcze i lecznicze. Orzechy przypominają pistacje o miękkiej, gęstej konsystencji, która smakuje jak połączenie edamame, ziemniaków i orzeszków piniowych dla jednych lub kasztanów dla innych.

Orzech jest właściwie nasionem i jest sprzedawany w Korei, Japonii i Chinach jako „srebrna morela”. Zazwyczaj są tostowane przed jedzeniem i stosowane w deserach, zupach i mięsie. Są jednak lekko toksyczne. Jednorazowo należy spożywać tylko kilka nasion. Orzechy, które widzisz, zawierają gorzkie cyjanogenne glikozydy. Rozkładają się one po ugotowaniu orzecha, ale zachowuje związek 4-metoksypryridoksyna, która wyczerpuje witaminę B6 i jest szczególnie toksyczna dla dzieci.

I, jakby obraźliwy odór i toksyczne związki nie wystarczały, by odwieść wielu, miłorząb ma innego asa w rękawie. Zewnętrzna mięsista powłoka nasion zawiera substancje chemiczne, które mogą powodować zapalenie skóry lub powstawanie pęcherzy podobnych do trującego bluszczu.

To powiedziawszy, orzechy miłorzębu japońskiego mają niską zawartość tłuszczu i wysoką zawartość niacyny, skrobi i białka. Po zdjęciu zewnętrznej warstwy (użyj rękawiczek!), Nakrętka jest całkowicie bezpieczna w obsłudze. Po prostu nie jedz zbyt wielu za jednym razem.

Zrzeczenie się: Treść tego artykułu służy wyłącznie do celów edukacyjnych i ogrodniczych. Przed użyciem lub spożyciem JAKICHKOLWIEK ziół lub roślin do celów leczniczych lub w inny sposób należy skonsultować się z lekarzem, zielarzem medycznym lub innym odpowiednim specjalistą w celu uzyskania porady.